بیدا میرحسینی: گرایش به جراحی زیبایی؛ تلاشی برای یافتن هویت اجتماعی است
یک جامعه‌شناس گفت: در جامعه‌ای که نگاه اقتصادی و کالایی به بدن می‌شود افراد به طور مداوم از طریق انجام عمل‌های متعدد به دنبال زیبایی هستند؛ برخی افراد به دلیل اینکه در موقعیت‌های اجتماعی مختلف هماهنگ و متناسب به نظر برسند حتی زمانی که تغییر ظاهر با احساسات درونی خودشان در تضاد است نیز به سمت عمل زیبایی سوق پیدا می‌کنند.
به گزارش پایگاه خبری موفقیت شناسی به نقل از ایسنا، «بیدا میرحسینی»،اظهار کرد: وقتی در مورد زیبایی صحبت می‌کنیم در واقع با یک مقوله اجتماعی روبه‌رو هستیم؛ زیبایی را باید به عنوان یک پدیده اجتماعی بشناسیم، پدیده‌ای که از عناصر فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و ایدئولوژی یک کشور تأثیرپذیر است.
وی با بیان اینکه زیبایی را باید به سمت مدیریت بدن سوق دهیم، افزود: تا پیش از این هیچ قدرتی بر روی بدن وجود نداشت و افراد تا پایان عمر بدنشان را به همان شکلی که به دنیا آمده بودند حفظ می‌کردند و مجبور به پذیرش همان ویژگی‌های بدو تولد بودند اما امروزه زیبایی بدن تبدیل به هویت افراد شده است.
این جامعه‌شناس گفت: در جامعه کنونی شاهد هستیم که انسان توانسته بر بدن خود تحمیل قدرت و دستکاری کند تا از این طریق تأییدیه اجتماعی به دست بیاورد بنابراین با ترویج عمل‌های جراحی، امروزه بدن به عنوان ویترین و پیشگام برای شناخت و بازآفرینی هویت در جامعه شناخته می‌شود.
وی ادامه داد: در جامعه‌ای که نگاه اقتصادی و کالایی به بدن می‌شود افراد به طور مداوم از طریق انجام عمل‌های متعدد به دنبال زیبایی هستند؛ برخی افراد به دلیل اینکه در موقعیت‌های اجتماعی مختلف هماهنگ و متناسب به نظر برسند حتی زمانی که تغییر ظاهر با احساسات درونی خودشان در تضاد است نیز به سمت عمل زیبایی سوق پیدا می‌کنند.
میرحسینی خاطرنشان کرد: اروینگ گافمن جامعه‌شناس آمریکایی موضوع مدیریت تأثیرگذاری را به این معنا بیان می‌کند که یعنی جنبه‌هایی از خودمان را به نمایش می‌گذاریم که مورد پذیرش و تشویق کسانی است که پیرامون ما زندگی می‌کنند تا از این راه اعتبار اجتماعی به‌دست بیاوریم.
وی بیان کرد: با گرایش افراد به عمل‌های زیبایی یک چرخش اقتصادی در این حوزه اتفاق افتاده است و همان کسانی که از این طریق به موقعیت‌های نوجومی دسترسی پیدا کرده‌اند سبب تشویق برای دستکاری بدن هستند.
این جامعه‌شناس عنوان کرد: حتی گاهی اوقات افراد در سنین پایین برای عمل‌های زیبایی مراجعه می‌کنند و شخص پذیرش کننده بدون آنکه عواقب را ارزیابی کند و بداند که بدن آن فرد هنوز به حالت سکون نرسیده دستکاری را اعمال می‌کند.
وی تصریح کرد: در واقع انسان‌ها در جامعه مدرن امروز تلاش می‌کنند با اعمال قدرت بر بدن و انجام جراحی‌های زیبایی زمینه تشخص و منزلت اجتماعی خود را فراهم کنند.
میرحسینی تأکید کرد: در جامعه‌ای که مواردی همچون پاکدستی، اخلاق و احترام به حقوق دیگران در مقابل انواع رانت‌ها رنگ می‌بازد قطعاً در آن جامعه عناصر و مؤلفه‌هایی متضاد با اخلاق درست مطرح می‌شود و مسلماَ در چنین شرایطی نمی‌توانید از جوانان انتظار داشته باشید که بر خلاف جریان جامعه عمل کنند.
وی خاطرنشان کرد: اگر در جامعه‌ای باشد پاکدستی و اخلاق سبب ارتقاء منزلت اجتماعی افراد باشد قطعاً شاهد شرایط بهتری خواهیم بود اما در دوران کنونی که استفاده از رانت‌های مختلف در جامعه دیده می‌شود نمی‌توان تقاضای شرایط بهتری را داشت.
این جامعه‌شناس بیان کرد: تورستن وبلن بحث مُد را در مقوله زیبایی مطرح می‌کند که اگر پوششی و یا عمل جراحی توسط طبقات بالای جامعه مد شود آن موضوع به مطلوب جامعه تبدیل خواهد شد و بدین‌صورت حتی طبقات پایین جامعه با تمکن مالی ضعیف به سمت عمل‌های جراحی گران سوق پیدا می‌کنند.
وی گفت: هر عملی که باعث ویترینی و نمایشی شدن بدن شود رایج خواهد شد البته تمایل به زیبایی و دستکاری نسبت به بدن در جوامع سنتی پیشین و جوامع قبیله‌ای نیز دیده شده است اما در جامعه مدرن امروز عمل‌های زیبایی یکی از عناصر مهم هویت بخشی شمرده می‌شود که این موضوع صحیح نیست.
میرحسینی عنوان کرد: ما نمی‌توانیم عدم تمایل به سمت جراحی‌های زیبایی را به عنوان اجبار اجتماعی عنوان کنیم و راهکار اساسی این است که جامعه را به سمت اخلاق مداری، پاکدستی، عدالت، اعتماد، انسجام، پیوند و همبستگی اجتماعی سوق دهیم.
وی افزود: در سطح خرد جامعه اعتماد وجود دارد اما در سطح میانی ضعیف و کلان اعتماد وجود ندارد و ما نمی‌توانیم در جامعه‌ای که مؤلفه‌های انسانی، اخلاقی و اجتماعی به هم ریخته است از جوانان انتظار داشته باشیم اخلاق‌مداری را منزلت اجتماعی بدانند.
میرحسینی در پایان اظهار کرد: زیبایی و مدیریت بر بدن امری طبیعی و عادی است و برای کنترل این موضوع باید عناصری که در جامعه دینی، فرهنگی و تاریخی از بین رفته را زنده کنیم زیرا با نهی و محدودیت نمی‌توانیم جامعه را هدایت، کنترل و مهندسی کنیم.
پایان پیام/
