ناامنی غذایی زنان در جوامع مردسالار/ سلامت مردان در گرو سلامت زنان است
به گزارش پایگاه خبری موفقیت شناسی، دکتر ابوعلی ودادهیر در وبینار “نقش ابعاد کلی سلامت دختران در توسعه پایدار” با محوریت توانمندسازی روانی اجتماعی دختران در توسعه پایدار که به همت جهاد دانشگاهی واحد الزهرا برگزار شد با بیان اینکه سلامت مردان در گرو سلامت زنان است، گفت: سلامت زنان یعنی سلامت انسان و سلامت بشریت، از این رو صحبت از سلامت زنان به معنای صحبت از حقوق بشر است. کشورهایی که توانسته‌اند نیازهای زنان را تامین کنند توانسته‌اند توسعه پایدار را محقق کنند.
وی با اشاره به کنفرانس‌های بین‌المللی انجام شده در راستای سلامت از حدود ۴۰ سال پیش تا کنون ادامه داد: حلقه گم شده تمام این کنفرانس‌ها عدم توجه به سلامت زنان است چراکه بشر نمی‌تواند بدون توجه به سلامت زنان به توسعه پایدار دست یابد، با وجود تمامی اقدامات انجام شده در این راستا اما همچنان مسائل جدی در حوزه زنان در جهان وجود دارد.
به گفته ودادهیر کشورهای موفق در مباحث زنان نظیر کشورهای اسکاندیناوی اصولا کشورهایی هستند که به لحاظ نظام سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و عام المنفعه سوسیالیستی‌اند و از سطح رفاه بالایی برخوردارند و برای زندگی زنان مناسب‌تر هستند.
وی معتقد است که سرمایه گذاری در حوزه زنان به معنای اندیشیدن در راستای توسعه پایدار است که هرگونه غفلت از آن آسیب زیان باری را بر جای می‌گذارد.
دانشیار گروه انسان شناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه در دنیا بالغ بر یک میلیارد و ۳۰۰ هزار نفر زن وجود دارد، ادامه داد: غالبا در جهان فرزند پروری، والدگری و پخت و پز بر عهده زنان است؛ گویی بر پیشانی آن‌ها این وظایف نوشته شده باشد که در نهایت می‌تواند آسیب‌های جدی را برای آن‌ها به همراه داشته باشد که از جمله آن‌ها ناامنی غذایی است چراکه در چنین جوامع مردسالاری غالبا غذا در اختیار مردان، پسران و سپس دختران و زنان قرار می‌گیرد.
وی تصریح کرد: ۱۰ کشور اول توسعه یافته جهان در حوزه زنان با مشکلات کمتری مواجه‌اند چراکه توانسته‌اند فرصت‌های برابری را در جامعه ایجاد کنند، جنسیت‌زدایی انجام دهند و نابرابری‌های جنسیتی و خشونت علیه زنان را کاهش دهند.
ودادهیر گفت: زنانی که از حقوقشان دست نمی‌کشند ازدواج موفق‌تری دارند، همسران بهتر و مادران بهتری خواهند بود، احتمال سقط جنین در آن‌ها کمتر است و به تعدادی فرزند دار می‌شوند که بتوانند آن‌ها را تربیت کنند و تمامی این مولفه‌ها می‌تواند بار آسیب‌های اجتماعی جامعه را کاهش دهد.
انتهای پیام
