درباره نقش شگفت‌انگیز متاورس در مبارزه با گرمایش جهانی
تازه‌ترین مطالعات حاکی از آن است رشد متاورس می‌تواند مزایای زیست محیطی قابل توجهی از جمله کاهش دمای سطح جهانی تا ۰.۰۲ درجه سانتیگراد و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای آمریکا به میزان ۱۰ گیگاتن تا سال ۲۰۵۰ داشته باشد.
به گزارش پایگاه خبری موفقیت شناسی به نقل از آنا، بر اساس آخرین مطالعات، پیش‌بینی شده که متاورس به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند. این پژوهش قابلیت‌های متاورس از جمله دورکاری و سفر مجازی در کمک به کربن زدایی و بهره وری انرژی را برجسته می‌کند.
مِتاوِرس (Metaverse) فرضیه‌ای از آینده اینترنت است که از محیط‌های مجازی سه‌بعدی آنلاین غیرمتمرکز و پایدار تشکیل می‌شود. این دنیای مجازی از طریق سربند‌های واقعیت مجازی (VR)، عینک‌های واقعیت افزوده، گوشی‌های هوشمند، رایانه‌های شخصی و کنسول‌های بازی قابل دسترسی خواهد بود. متاورس به شکلی محدود در حال حاضر در پلتفرم‌هایی مانند وی‌آر چت یا بازی‌های ویدیویی مانند زندگی دوم وجود دارد.
برای بسیاری از علاقه‌مندان به فناوری، متاورس نویدبخش تحولی تقریباً در تمام جنبه‌های زندگی روزمره، از فعالیت‌های حرفه‌ای گرفته تا تجربیات یادگیری و فعالیت‌های اوقات فراغت است.
به تازگی دانش پژوهان دانشگاه کرنل دریافته اند محیط زیست نیز می‌تواند از مزایای متاورس بهره‌مند شود. این مطالعه نشان می‌دهد که متاورس پتانسیل کاهش دمای سطح زمین را تا دوصدم درجه سانتیگراد تا پایان قرن دارد.
این محققان از مدل‌سازی مبتنی بر هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل داده‌های بخش‌های کلیدی فناوری، انرژی، محیط‌زیست و کسب‌وکار استفاده کردند تا رشد استفاده از متاورس و تأثیر امیدوارکننده‌ترین کاربرد‌های آن از جمله دورکاری، سفر مجازی، یادگیری از راه دور، بازی، و توکن‌های غیر قابل تعویض (NFT) را پیش بینی کنند.
پژوهشگران گسترش متاورس را تا سال ۲۰۵۰ در امتداد سه مسیر مختلف «کُند، اسمی و سریع» پیش‌بینی کردند و برای درک سرعت پذیرش آن، فناوری‌های قبلی مانند تلویزیون، اینترنت و آیفون را مد نظر قرار دادند. آن‌ها همچنین میزان انرژی مصرفی را در نظر گرفتند. مدل‌سازی نشان می‌دهد که طی ۳۰ سال، بیش از ۹۰ درصد جمعیت از این فناوری استفاده خواهند کرد.
«فنگی یو» (Fengqi You) استاد مهندسی سیستم‌های انرژی و مجری این تحقیقات می‌گوید: «آنچه که موجب شگفتی شد این است که متاورس بسیار سریع‌تر از آنچه انتظار داشتیم رشد می‌کند. به فناوری‌های قبلی نگاه کنید، برای مثال تلویزیون. دهه‌ها طول کشید تا در نهایت توسط همه پذیرفته شود. اکنون ما واقعاً در عصر انفجار فناوری هستیم. به گوشی‌های هوشمند فکر کنید. آن‌ها خیلی سریع جای خود را در جوامع پیدا کردند.»
اکنون، دو تا از بزرگ‌ترین محرک‌های صنعت توسعه متاورس، «متا» و «مایکروسافت» هستند که هر دو در این مطالعه مشارکت داشتند. متا بر تجربیات فردی مانند بازی تمرکز کرده است، در حالی که مایکروسافت در راه حل‌های تجاری از جمله کنفرانس از راه دور و یادگیری از راه دور تخصص دارد.
به گفته یو، محدودکردن سفر‌های کاری بیشترین سود زیست محیطی را به همراه خواهد داشت.
وی افزود: «به کربن زدایی بخش حمل و نقل توجه کنید. امروزه وسایل نقلیه برقی وجود دارند، اما نمی‌توانید با خودروی برقی به لندن یا توکیو بروید. آیا واقعاً باید فردا برای شرکت در کنفرانسی به سنگاپور پرواز کنید؟ این یک نقطه تصمیم گیری جالب برای برخی از ذینفعان خواهد بود که با پیشبرد این فناوری‌ها با رابط انسان و ماشین در دنیای مجازی سه بعدی به جلوحرکت می‌کنیم».
در این مقاله آمده است: تا سال ۲۰۵۰ صنعت متاورس به طور بالقوه می‌تواند در آمریکا انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا ۱۰ گیگاتن کاهش دهد؛ غلظت دی اکسید کربن اتمسفر را ۴.۰ قسمت در میلیون پایین بیاورد؛ نیروی تابشی موثر را ۰.۰۳۵ وات بر متر مربع کم کند و مصرف کل انرژی داخلی را به میزان ۹۲ EJ کاهش دهد که از مصرف انرژی سالانه در سراسر کشور در تمام بخش‌های مصرف نهایی در سال‌های گذشته پیشی می‌گیرد.
این یافته‌ها می‌تواند به درک سیاست‌گذاران از چگونگی رشد صنعت متاورس و نقش آن در تسریع اقدامات لازم برای دستیابی به اهداف انتشار کربن صفر و اتخاذ راهبرد‌های کربن‌زدایی انعطاف‌پذیرتر کمک کند.
دورکاری مبتنی بر متاورس، آموزش از راه دور و گردشگری مجازی می‌تواند برای بهبود کیفیت هوا ترویج شود. علاوه بر کاهش انتشار آلاینده‌های هوا، کاهش حمل و نقل و مصرف انرژی تجاری می‌تواند به تغییر نحوه توزیع انرژی کمک کند و عرضه انرژی بیشتر به سمت بخش مسکونی باشد.
یو معتقد است: این مکانیسم در نهایت، به کاهش دمای سطح زمین تا ۰.۰۲ درجه سانتیگراد کمک می‌کند. بخش‌های زیادی در این اقتصاد وجود دارد. شما نمی‌توانید روی متاورس برای انجام همه کار‌ها حساب کنید. اما اگر به روشی معقول از آن استفاده کنیم، می‌تواند فناوری کمک کننده‌ای باشد.
نتایج این تحقیقات در نشریه Energy and Environmental Science منتشر شده است.
انتهای پیام/
